Przerwany raport

Wczoraj przez cały dzień z niewiadomych przyczyn nie było dostępu do bloggera (przerwany w czasie pisania postu), więc z opóźnieniem i pomieszaną kolejnością zdjęć kontynuuję relację z ogródka. Uskuteczniliśmy wstępne żniwa bobowe, tzn. Ayano zebrała najgrubsze strąki, które powędrowały na razie do lodówki. Za parę dni zbierzemy pozostałe, które muszą jeszcze dorosnąć. Pomidory co prawda rosną i jest ich coraz więcej, ale z oporem nabierają koloru, zapewne za przyczyną zimna i braku słońca (dzisiaj tylko 10 stopni C). Hortensje też ociągają się z rozkwitem.

Powrót do przeszłości

Kilka dni temu wspominaliśmy z Ayano, jak to dawniej i w polskich i w japońskich domach latem wisiały "u powały" lepy na muchy, przy czym uśmialiśmy się serdecznie. Tymczasem wczoraj przy okazji zakupu biletów MPK w kiosku zauważyłem najprawdziwszy taki lep. Ku obopólnej uciesze (naszej i kioskarki - ona też wspomniała dawne czasy) kupiliśmy tą anachroniczną pułapkę na bzyczące stworzenia. Dzisiaj rano dokonaliśmy uroczystego jej zawieszenia na lampie i oczekujemy pierwszych (uciążliwych) ofiar. Trochę cofnęliśmy się w czasie, ale pasowało to do wczorajszego dnia, ponieważ przed południem zwiedziliśmy wystawę pokazującą działalność Pomarańczowej Alternatywy w latach 70. i 80. XX w.

Inspekcja ogródka

Jak widać na załączonych obrazkach, pomidorki koktailowe zaczynają czerwienieć, co oznacza że zdążymy razem z Ayano przed jej odjazdem spróbować, jak smakują. A nowych zielonych kulek wciąż przybywa.

Bób przewidziany jest do zbioru w tym tygodniu.

Na "czerwonym" krzewie hortensji pączki już lekko różowieją.

Onętki też już wypuszczają pączki, a wśród nich panoszy się rozkwitły koper ( przyda się do kiszenia ogórków), a nasturcje dodają tu kolorytu.

Znowu robota - ratowanie domostwa

Wyciąłem ni to drzewko, ni to krzew koło okna, ponieważ jego co roku dłuższe gałęzie zasłaniały światło i powodowały zawilgocenie, a co za tym idzie - odpadanie tynku. Wynajęty pracownik stwierdził oprócz tego zawilgocenie przyziemnej części muru, więc nie jest to już łatanie dziury w tynku, ale trochę grubsza robota. Na pocieszenie zakwitł pierwszy kwiat nasturcji.

Post Scriptum

Na zdjęciu z zagonikiem onętków z tyłu widać stare zardzewiałe taczki. Są w moim mimowolnym posiadaniu od dziesięciu z górą lat. Kiedy tu zamieszkałem w 1999 roku, przed oknem była pusta, pokryta gruzem przestrzeń. Po tym kawałku gruntu uganiały się, wrzeszczały, jeździły na rowerach i wkładały mi głowę do mieszkania dzieciaki niemiłej sąsiadki, której nigdy do głowy nie przyszło wyjaśnić im, że to niewłaściwe zachowanie. Następnej wiosny zleciłem dwóm osobnikom zbudowanie ogrodzenia, a że byli to niby znajomi, wręczyłem im z góry umówione 400 złotych. Oczywiście lumpy nie dokończyły roboty, zostawiając te nieszczęsne taczki pod moim oknem. Zarekwirowałem za karę to żelastwo i sam dokończyłem robotę; przykręciłem i pomalowałem sztachety płotu. Taczki teraz służą do wywożenia jesiennego zielska i zeschniętych badyli. Piszczą przy tym niemiłosiernie i turkoczą zardzewiałym kołem, jest to dla mnie udręka połączona ze wstydem, ale nie mam jak przywieźć nowego sprzętu z porządnym gumowym kołem z odległego sklepu OBI. W najbliższym czasie dowiemy się z Ayano, czy OBI może nam po zakupie dostarczyć taczki do domu.

Spojrzenie na ogródek

Oto kolonie moich poszczególnych upraw, kolejno: pięć krzaczków pomidora koktailowego, u którego dwa razy musiałem wymieniać tyczki na wyższe, bo rośnie wciąż w górę, poletko bobu, który wg wikipedii dorasta do 100 cm, a u mnie ma metr piętnaście i jeszcze rośnie, dwa krzewy hortensji, mała w tym roku kępka onętków, a w niej jeden pęd koperkowy i równie mała kępka nasturcji. Na ostatnim zdjęciu następna grupka kwiatów pomidora - pojawiają się coraz to nowe. Co do pomidorów, to nabieram podejrzeń, że nie są koktailowe, ale może kiściowe, ponieważ są chyba nieco przyduże.

Wizyta w ogródku z nowym nabytkiem

Dość długo nie czułem specjalnej potrzeby posiadania aparatu cyfrowego. Najpierw było to przywiązanie do techniki analogowej i papierowych zdjęć w ręku, potem po uznaniu zalet cyfrówki w przypadku prowadzenia bloga - leniwe oczekiwanie na spadek cen tych urządzeń, co nastąpiło dość szybko i zgodnie z przewidywaniem. Tak więc pojawił się "w domu mojem" sympatyczny kodaczek i dzisiaj rano wybrałem się z nim do ogródka.

Bób posadzony w miejscu, gdzie go w ubiegłym roku nie było, obrodził szybko w dorodne strąki, a te okazy, które rosną drugi raz w tym samym miejscu, wydały mniej strąków i z opóźnieniem.

Pomidorki koktailowe rosną szybko, robią się żółtawe i pojawiają się coraz to nowe ich kiście.

Hortensja lada dzień rozkwitnie, jeden i drugi krzew, ale tym razem obficiej ten niby mniejszy, o różowych kwiatach. Ten "większy" - biały, bardziej ucierpiał podczas siarczystych mrozów minionej zimy.

Zasadzony przedwczoraj bluszcz już złapał się swymi pazurkami muru naszego domu.

Tematy ogródkowe.

Piwonia kwitnie pierwszy raz od zasadzenia, kwiaty miały być ciemnokarminowe, są w tonacji bladego różu, nie przeszkadza mi to. Są olbrzymie niczym główki różowej kapusty, nikt takich w sąsiednich posesjach nie ma. Najwyższą łodygę z kwiatami musiałem podeprzeć palikiem, jednak sąsiedni kwiat, o połowę mniejszy, złamał się w czasie ostatniej burzy. Teraz króluje w małym dzbanuszku na moim biurku.

Bób będzie jednak miał strąki, choć byłem przygotowany na ich brak. Dopiero po zasadzeniu "bobków" dowiedziałem się od Ayano, że bób posadzony w tym samym miejscu, co w roku ubiegłym, nie wyrośnie, albo nie będzie owocował. Wyrósł nad podziw wysoki, zakwitł też obficie, a na dodatek okazało się, że jednak będzie owocował - po opadnięciu kwiecia pojawiły się małe strączki. Nie wszędzie, ale są.

Hortensje pomimo nadwyrężenia przez mrozy, też będą kwitły.

Teraz ogródkiem zajmujemy się wspólnie z Ayano, która przybyła w 22 rocznicę upadku komuny.